Malacóstraca

= met een zacht omhulsel.

Hogere kreeftachtigen

Grootste klasse van van veelvormige kreeftachtigen uit de onderstam van de ➛Crustacea. Onder deze groep vallen de meeste dieren die bij het grote publiek bekend staan als kreeftachtigen.

Deze zijn te herkennen aan het in secties verdeelde lichaam, zoals bij ➛insecten, met een kop (cephalus), borststuk (➛thorax) en achterlijf (➛abdomen), waarbij de eerste twee vaak zijn vergroeid tot een kopborststuk (cephalothorax), voorzien van een rugschild, de ➛carapax. De drie secties zijn zelf weer verdeeld in segmenten, in totaal rond de twintig, met aan de meeste een paar ledematen, bedoeld voor lopen, zwemmen en eten. De laatste zijn voorzien van scharen, die bij krabben en kreeften indrukwekkend groot kunnen zijn.

In het aquarium zijn meerdere groepen binnen deze interessant:

• Tienpotigen (➛Decapoda), waaronder garnalen, kreeften en krabben vallen
• (Water)pissebedden (➛Isopoda)
• Vlokreeften (➛Amphipoda)

Malawimeer

Het meer is 560 km lang en het breedste punt is 75 km. De oppervlakte beslaat een kleine 30.000 km², iets minder dan België en driekwart van Nederland. Het diepste punt is 706 m. In het zuiden is het via de Shire rivier verbonden met het Malombemeer, met ruim 2 meter zeer ondiep en zwaar overbevist. Ook daarin komen enkele soorten cichliden voor die doorgaans ook in het Malawimeer leven. De leeftijd van beide meren wordt geschat op 40.000 jaar, al wordt dit betwist.

Het is het meest vissoortrijke meer ter wereld. Vooral de familie van de ➛Cichlidae is zeer ruim vertegenwoordigd met circa 700 ➛endemische soorten, maar ook enkele meervallen. Vermoedelijk zijn alle vissoorten uit slechts enkele ontstaan, reden waarom dit meer evolutionair bij biologen veel interesse vindt. De kleurrijke vissen staan, mede door hun kleine formaat en makkelijke houdbaarheid, ook bij aquariumhouders al vele jaren in de belangstelling.

Vissen worden door de lokale bevolking ruwweg in twee typen gescheiden, de ➛Mbuna en de ➛Utaka. De eerste leven tussen en nabij de rotsige oevers en vertonen een sterke territoriumdrang, de laatste in de zogeheten overgangszone, waar de rotsen overgaan in de zandige bodem. Dit zijn meer groepsdieren of solitaire jagers.

Een overzicht van endemische visgeslachten waarin geschikte soorten voorkomen:

• Cichliden:

  ➛Abactochromis, Alticorpus, Aristochromis, ➛Aulonocara, Buccochromis, Caprichromis, Cheilochromis, Chilotilapia, Chindongo, ➛Copadichromis, Cyatochromis, Cynotilapia, Cyrtocara, Dimidiochromis, Diplotaxodon, Docimodus, Exochochromis, ➛Fossorochromis, Genyochromis, Gephyrochromis, ➛Hemitaeniochromis, Hemitilapia, ➛Iodotropheus, ➛Labeotropheus, Lethrinops, Lichnochromis, ➛Limbochromis, ➛Maylandia, Mchenga, ➛Melanochromis, Microchromis, Mylochromis, Naevochromis, ➛Nimbochromis, Nyassachromis, ➛Otopharynx, ➛Pseudotropheus, Petrotilapia, Placidochromis, Protomelas, Rhamphochromis, Sciaenochromis, ➛Stigmatochromis, Taeniochromis, Taeniolethrinops, Tramitichromis, Trematocranus, Thropheops en Tyrannochromis.

• ➛Synodontis njassae is de enige goed houdbare meerval in het meer van geschikt formaat.

Malpighiáles

Eén van de grootste orden in de klasse van de ➛Spermatopsida, met zeer diverse vormen zonder eenvoudig te herkennen uiterlijke kenmerken. Alleen met moleculair genetisch onderzoek is de onderlinge verwantschap aan te tonen.

Aquariumplanten komen voor in de families ➛Elatinaceae en ➛Phyllanthaceae.