Brak waterBrakwateraasgarnaal

Brak water

Water dat minder ➛zout is dan zeewater, maar niet zoet. De grens met laatste ligt tussen de 0,3 en 0,5 gram zout per liter water , wat overeenkomt met 0,3 tot 0,5 m‰, massapromille. Het ➛zoutgehalte van brak water is maximaal 29 m‰.

In de natuur ontstaat brak water door vermenging van zoet en zeewater, meestal waar een rivier in zee uitmondt. ➛Mangroven zijn een belangrijke type brakwatergebied. Ook zout ➛kwelwater kan water brak maken. Ook dit gebeurt doorgaans in kustgebied. Een andere vorm doet zich soms voor in vulkanisch kustgebied, waarbij brakwaterpoelen zich afwisselend vullen met zee- of regenwater. Gebied dat in onheuglijke tijden onder de zeespiegel heeft gelegen kan ook brak water bevatten, zoals oude laagveengebieden.

Brak water is het domein van een geheel eigen ➛euryhaliene flora en fauna met een groot aanpassingsvermogen. Planten zonder dit vermogen overleven brak water dan ook niet, dat geldt voor zowel land- als waterplanten. Als gevolg daarvan is het aantal geschikte planten voor een ➛brakwateraquarium zeer beperkt. Een overzicht:

Brakwateraasgarnaal

Mysis