Dioramawand
Diplostraca
DioramawandDiplostraca
Een eenvoudig zelf te maken uitwendige ➛achterwand die een aquarium extra diepte geeft.
De basis is een ondiepe kist, bijvoorbeeld van hout, met binnenmaten even groot als die van de achterruit van het aquarium, zodat de opstaande randen onzichtbaar blijven. Vul deze met materialen die bij voorkeur ook in het aquarium worden gebruikt, dit versterkt de suggestie van een diepere bak. Gebruik hout, steen, gedroogde of kunststof planten, bamboe, takken en bevestig dit met lijm, gips, spijkers en schroeven. Natuurlijk materiaal dat niet in het aquarium kan worden gebruikt kan er ook in worden verwerkt.
Zowel de vorm van de kist als de inhoud kunnen naar wens worden vormgegeven. De kist kan behalve een vlakke ook een bolle achterkant hebben, waardoor er geen hoeken meer zijn.
De achterruit wordt door een dergelijke wand vrijwel onzichtbaar. Voorwaarde is wel deze schoon te houden, in ieder geval op de doorzichtplekken. Een zwakke verlichting met bijvoorbeeld leds kan de dieptewerking nog verder versterken. Om verstoffen te voorkomen kan de kist met een dunne ruit worden afgedekt.
Dit type wand is alleen geschikt voor de achterruit, niet voor de spiegelende zijruiten.
= dubbel, tweevoudig.
➛Cel met een dubbele set ➛chromosomen, in de biologie weergegeven als 2n. Buiten de ➛haploïde geslachtscellen of ➛gameten zijn dit alle lichaamscellen van een organisme.
Wormstaar
Geslacht van zuigwormen uit de klasse van de ➛Trematoda, welke een ongeneselijke ➛ziekte bij vissen veroorzaakt waarbij de ogen worden aangetast.
De levenscyclus van deze wormen verloopt via uitwerpselen van besmette (water)vogels, die de eieren van de worm kunnen bevatten. Hieruit komen de van trilharen voorziene larven (miracidia), die de poelslak ➛Lymnaea stagnalis als tussengastheer gebruikt. In de lever daarvan ontwikkelt de larve zich tot een gevorkte vorm (cercarium), die vrij zwemmend een vis als ➛gastheer zoekt. Na binnendringen worden de ogen opgezocht, waar de wormstaar wordt veroorzaakt. Vogels die een dergelijke besmette vis eten maken de cyclus rond.
De larve vormt bij het binnendringen al een risico, aantasting van de ogen kan tot volledige blindheid leiden. Kleinere vissen overleven de larve vaak niet en kunnen binnen enkele minuten sterven.
Symptomen van een Diplostomuminfectie:
De levenscyclus beschrijft al waar de besmetting vandaan komt: het introduceren van een poelslak, bedoeld of niet, is meestal de oorzaak. Indien bedoeld, houdt de slak minimaal zes weken afgezonderd, voor deze definitief naar het aquarium verhuisd wordt.
= met hoornen vertakkingen.
Watervlooien
Superorde van kleine kreeftachtigen uit de klasse van de ➛Branchiopoda. De term watervlo is daarmee breder dan enkel de leden van het geslacht ➛Daphnia.
Watervlooien voeden zich al zwemmend met eencellige ➛algen en ➛bacteriën, die vrij in het water leven. Vanwege hun vlotte voortplanting zijn ze daardoor in staat een vijver met algenbloei binnen enkele weken weer helder te eten. In plaats van groen kleurt het water dan mogelijk rood door de in sommige soorten aanwezige hemoglobine, zeker in minder zuurstofrijk water.
Gedurende de zomer produceren de grote vrouwtjes zonder mannelijke tussenkomst nieuwe vrouwelijke jongen uit eieren in de broedbuidel op de rug, een proces dat vrijwel continue plaatsvindt. Tegen de winter echter worden mannetjes geboren die voor bevruchting kunnen zorgen. Dat levert in een zwartbruin eikapsel of ➛ephippium verpakte eieren op. Deze overwinteren en komen in het voorjaar uit.
Het vangen van watervlooien is niet moeilijk, het vinden van een geschikte ➛vanglocatie mogelijk wel. Eenmaal een goede plaats gevonden beweegt men het ➛vangnet in een achtvorm door het water, daarbij het net draaiend om de opening steeds tegen de stroom in te houden. De achtvorm zorgt voor een concentratie van vlooien op het kruispunt. Vang niet te veel, want vlooien zijn riante zuurstofslikkers: eenmaal te veel sterft onderweg naar huis een groot deel af. Als daardoor het zuurstofgehalte in het water dan nog verder afneemt, is al gauw heel de vangst verloren. Alleen een weinig aantrekkelijke geur verrijkt de woning dan nog.
Watervlooien vormen een redelijk goed voedsel voor veel aquariumvissen. De aanwezigheid van harde schalen heeft een gezonde laxerende werking op de vissendarm. Voor grotere vissen zijn de vlooien mogelijk te klein. De Diplostraca bevatten een brede groep ➛plankton van hetzelfde formaat, voor het aquarium vallen de bekendste onder eerder genoemd geslacht Daphnia en de geslachten ➛Bosmina, Polyphemus en Leptodora.
