Waterkwaliteit
Waterlelies
WaterkwaliteitWaterlelies
Relatieve waarde die aangeeft in hoeverre de watersamenstelling overeenkomt met de behoeften van de dieren en planten die ervan afhankelijk zijn. ➛Water uit het Tanganyikameer is daarom van zeer lage kwaliteit voor bijvoorbeeld discusvissen. Het is een specifieke waarde, die bepaald wordt door de aquariuminhoud.
De waterkwaliteit wordt door veel factoren bepaald. De meeste daarvan hebben maar zeer beperkt invloed, enkele zeer veel. Deze laatste zijn de ➛temperatuur, de ➛zuurgraad, de ➛waterhardheid en de concentratie van de stoffen ➛nitriet, ➛nitraat en ➛ammoniak. Zowel voor dieren maar vooral voor planten zijn een aantal ➛sporenelementen ook essentieel. Planten hebben bovendien ➛fosfaat en ➛kalium nodig. Om nauwkeurig te weten of de waarden van deze factoren voldoen is ➛meten de enige optie. Gedrag en uiterlijk van plant en dier geven hooguit een ruwe indicatie.
Een goede waterkwaliteit is alleen te verkrijgen als de vereisten per dier- en plantsoort in het aquarium niet al te ver uit elkaar liggen. Daarbij bepalen de meest kritische dieren of planten het sterkst wat deze moet zijn omdat deze voor hen het meest nauw komt. Dit geldt in het bijzonder voor ➛wildvang dieren.
Vooral voor het ➛kweken van dieren is het van belang dat deze in goede conditie zijn. Behalve afwisselend voedsel van goede kwaliteit is ook hier een zo goed mogelijke waterkwaliteit van groot belang, zeker bij lastig te kweken soorten.
Diepte waarop een waterdier leeft. Drie lagen worden in het water onderscheiden: oppervlakte, bodem en de laag daartussen.
De waterlaag vormt een wezenlijk onderdeel van de ➛habitat van een waterdier. Voor dieren die sterk daaraan zijn verbonden, is zwemmen in een andere laag een duidelijk teken van onbehagen.
➛Vissen hebben in de regel een aan hun waterlaag aangepast lichaam, zoals de vrijwel rechte buiklijn van bodemvissen, die hooguit bij kop of staart wat oploopt. De ogen van dergelijke vissen bevinden zich in de regel hoog op de kop. Vissen die nabij het oppervlak leven hebben daarentegen een rechte rúglijn. De borstvinnen hebben vaak een vleugelvorm, die het vanuit stilstand uit het water springen vergemakkelijkt, bijvoorbeeld om een prooi te pakken of een predator te ontlopen.
