Tardigrada
Tateurndina ocellicauda
TardigradaTateurndina ocellicauda
= met trage stappen.
Beerdiertjes
Stam van tot de kleinste meercelligen behorende, rupsachtige diertjes met een rond, langwerpig lichaam met acht poten.
De lengte bedraagt ongeveer 0,5, de breedte 0,2 mm. Deze komen ➛kosmopolitisch voor, meestal in vochtige omgeving op land, bijvoorbeeld tussen ➛mossen, maar ook in zee- en zoet water, tot diepten van bijna 5 km en hoogten tot 6 km.
Daaruit blijkt meteen het incasseringsvermogen van deze dieren. Experimenten wijzen uit dat na invriezen en vervolgens compleet droogkoken de dieren niet schaadt: na tot een korrel te zijn verschrompeld en in water zijn teruggezet, komen ze na enige tijd weer tot leven, ongedeerd.
Beerdiertjes voeden zich met alle mogelijke voedingsstoffen, hetzij plantaardig, dierlijk, aas of afval. Ook komen enkele parasitaire soorten voor, al zijn er in het aquarium geen bekende voorvallen, mogelijk omdat de aangerichte schade maar gering is.
De zeesoorten zijn van gescheiden geslacht en planten zich gedurende het hele jaar voort. In zoet water zijn mannen zeldzaam en vindt vooral ➛geslachtloze voortplanting plaats, enkele zijn ➛hermafrodiet.
= naar de gebroeders Tate en het geslacht Mogurnda.
Monotypisch geslacht van grondels uit de familie van de ➛Eleotridae.
De enige, sinds de introductie in 1982, zeer populaire soort is de pauwooggrondel, T. ocellicauda.
Nichols 1955
Pauwooggrondel
Afkomstig uit oostelijk Papoea-Nieuw-Guinea, Oceanië, waar de dieren leven in groepsverband in velerlei water in laagland regenwoudgebied.
Langgerekte vissen met een ronde, stompe kop met een kleine, eindstandige bek. De pupillen hebben een rode weerschijn, een bij grondels vaker voorkomend fenomeen. De achterste helft van het lichaam is sterk afgeplat. De beide rugvinnen staan kort op elkaar en de achterste lange vin sluit, net als de even lange aarsvin, nauw op de ronde, waaiervormige staart aan. De flanken zijn helder rood met smalle blauwe dwarsstrepen die onderling geregeld overlopen. Zowel overwegend blauwe als rode exemplaren komen voor. Deze tekening loopt ook door op de ongepaarde vinnen, die met een brede gele zoom zijn afgezet, met een dunne rode, soms wat bredere zwarte, rand. Op de kop een labyrintachtige tekening in rood en blauw. Op de staartwortel is een zwarte oogvlek, soms met een blauwe ring er omheen. Mannen zijn feller gekleurd, vrouwen hebben een geel gekleurde buik.
Lengte ♀ tot 7 cm, ♂ tot 7,5 cm.
Vreedzame dieren, al kunnen mannen onderling onverdraagzaam en ➛territoriaal zijn. Prima te combineren met ander gezelschap en het gezelschapsaquarium. Aangegeven bakgrootte is bedoeld voor een stel of kleine harem, voor meerdere mannen is wat meer bodemoppervlak nodig. Dit geeft wel een interessanter kijkspel. Zorg altijd voor voldoende schuilplaatsen met ➛hout en beplanting, zodat er niet voortdurend conflict is. Een donkerder omgeving, zoals bodem en wanden, doet de kleuren beter uitkomen. Houdt de ➛stroming beperkt. Zorg ook voor een goede afsluiting, de dieren springen uitstekend. Voedsel is zelden een probleem, mits ➛dierlijk en niet te groot. Ook droogvoer wordt gegeten.
Niet moeilijk te kweken. Holenbroeders, waarbij de man de kuitrijpe vrouw het hol in probeert te verleiden. Duwen daarbij helpt, en met wat geluk worden de eieren door haar hangend aan draadjes aan het plafond afgezet. Vervolgens wordt ze verjaagd. De man verzorgt het legsel met vers water toewaaieren. Andere vissen trachten mogelijk de eieren te roven, inclusief de moeder. Na maximaal twee dagen komen de jongen uit, die na nog eens twee dagen vrij zwemmen. Hier stopt de ➛broedzorg en kan de vader de jongen alsnog eten. De jongen zelf eten meteen al wat groter ➛jongbroedvoer als ➛Artemia.
Geschikt voor aquaria vanaf 60 liter.
Temperatuur: 22 tot 26° C
pH: 6-8 dH: 4-12 fH: 7-21 ppm: 70-200
Een kwetsbare soort. Vermijd het aankopen van wildvang.
