Het regelen van de lichaamswarmte bij dieren. Dit gebeurt door het lichaam zelf, in de regel warmbloedig of endotherm genoemd, of door warmte of koude op te zoeken, koudbloedig of exotherm genoemd. Dieren kennen een optimale ➛temperatuur, ongeveer het gemiddelde van de uitersten die nog worden verdragen (temperatuurtolerantie).
In aquaria gehouden dieren hebben te maken met relatief goed warmte geleidend water, wat betekent dat de temperatuur van het water ook die van de dieren is. Overname van een veranderende temperatuur door hun lichaam duurt slechts enkele minuten. De temperatuurtolerantie is in de regel vrij groot. Lage temperaturen leiden echter wel tot tragere bewegingen, maar verhindert deze dieren niet om zich door verschillende warmtezones of ➛thermoclines te verplaatsen.
Schakelende ➛thermometer. Deze is noodzakelijk voor het op temperatuur houden van (sub)tropisch aquariumwater, door de ➛verwarmer boven de ingestelde temperatuur uit, en eronder weer in te schakelen.
In veel verwarmers is standaard een thermostaat ingebouwd, maar ook losse thermostaten zijn verkrijgbaar, waarop meerdere losse verwarmers kunnen worden aangesloten. Het voordeel is dat het water op temperatuur blijft als een verwarmer het begeeft. Ook kunnen meerdere thermostaten parallel worden geschakeld, waardoor ook deze een back-up hebben.
Is bij goedkope verwarmers de ingebouwde thermostaat vaak op een ➛bimetaal gebaseerd, losse thermostaten zijn elektronisch, evenals die in de wat duurdere verwarmers, wat doorgaans betrouwbaarder en duurzamer is. Het gevaar bij het gebruik van een bimetaal is dat de contactpunten met elkaar kunnen versmelten door de zeer hoge piekstroom bij inschakelen , waardoor de thermostaat kan blijven hangen. Dit kan dierenlevens kosten.
Een ander voordeel van de losse thermostaat is de mogelijkheid de warmte van het water elders te meten en te schakelen dan direkt bij de verwarmer. Deze kan bijvoorbeeld op een koude plek in het aquarium worden geplaatst. Voorwaarde is dan wel dat het elders niet te warm wordt.
= afgeleid van Thiara.
Familie van tropische zoetwaterslakken uit de klasse van de ➛Gastropoda met een wereldwijde verspreiding, met name in tropisch en subtropisch gebied.
Kenmerkend is het spitse huis met slechts licht gebolde windingen. Een ➛operculum is aanwezig. Het lichaam heeft een kleine voet met een smalle, slurfvormige kop waarop dunne, vrij lange tasters. Het zijn alle (eier)levendbarende kieuwslakken. Houdbare slakkensoorten vallen onder de volgende geslachten:
➛Melanoides, Pachymelania, Plotia, ➛Stenomelania, Tarebia en Thiara.