Lichaamsdeel met gespecialiseerd weefsel dat een specifieke functie vervult binnen het lichaam van een ➛organisme. Te denken valt aan de huid, de lever, botten, kieuwen, vaatbundels, antennen, etc.
Alle leden uit de superorde ➛Ostariophysi, zoals de karper- en meervalachtigen, beschikken over een verbinding tussen de ➛zwemblaas en het binnenoor, orgaan van Weber genaamd. Hierin bevindt zich een reeks kleine botjes die de omgevingsgeluiden versterken. De meeste vissen kunnen frequenties van 40 tot 1000 Hz horen, terwijl vissen met dit orgaan in staat zijn tussen de 50 en 3000 Hz waar te nemen.
Behalve een verbetering van het gehoor levert het orgaan ook een grote gevoeligheid op voor druk- en dieptemeting. Vissen nemen dit waar via verandering van de druk en de vorm van de zwemblaas zelf.
Onderdeel van een ➛cel uit het lichaam van een ➛organisme. Voorbeelden zijn een vacuole, celkern of ➛chloroplast.
Levend of dood lichaamsmateriaal afkomstig van een ➛organisme. ➛Detritus is een duidelijk voorbeeld van organisch restmateriaal. Organisch materiaal is voornamelijk opgebouwd uit de chemische elementen ➛koolstof (C), ➛waterstof (H), ➛stikstof (N), ➛zuurstof (O), ➛fosfor (P) en ➛zwavel (S).
Een zelfstandig levend wezen met een eigen ➛stofwisseling, hiertoe in staat dankzij een geheel van samenhangende organen: het lichaam. Zie ➛orgaan.