Mycobactérium

= schimmelbacterie.

Vistuberculose

Geslacht van zogeheten straalzwammen, ➛bacteriën met schimmelachtige kenmerken, waarvan ongeveer 170 soorten bestaan. Enkele soorten veroorzaken bekende en voor de mens dodelijke ➛ziekten als tuberculose en lepra. Ook nuttige bodemsoorten, die in ➛symbiose met planten leven, komen voor.

Vistuberculose wordt meestal veroorzaakt door M. marinum en vormt ook voor mensen een risico, reden om bij de behandeling handschoenen te dragen en de nodige voorzichtigheid in acht te nemen, denk daarbij aan wondjes op de handen. De ziekte is voor mensen niet dodelijk, maar kan zwemmersgranuloom, een type huidontsteking, veroorzaken.

Ook voor vissen is de ziekte niet dodelijk, eerder chronisch, maar raken echter dusdanig verzwakt dat ze op de duur sterven aan een secundaire kwaal. De bacterie is niet soortspecifiek en kan alle vissen treffen.

Tot dusver vrijwel onbehandelbaar, bestaande ➛antibiotica hebben vaak weinig tot geen effect.

Symptomen zijn:

• Niet eten, voedselweigering
• Afzondering
• Vermagering, ingevallen buik en rug
• Verlies van schubben
• Zwakke, blauwwitte of grauwe huidtroebeling
• Witte of bloederige plekken op de huid, soms doorbrekend
• Meestal lichtere, soms donkerder kleuren
• Doffe kleuren
• Gerafelde vinnen
• Uitpuilende ogen

Ontsmet het aquarium vervolgens zorgvuldig, evenals alle gebruikte voorwerpen daarin. Dit kan met 70% ➛ethanol, ➛Chloramine-T, of verhitten tot 70° gedurende twee uur. Vermijd ➛formaline. Andere desinfectiemiddelen werken vaak matig, het betreft zeer hardnekkige bacteriën.

mýersi

= naar de Amerikaanse ichtyoloog Myers.

➛Austrofúndulus

➛Carnegiélla

➛Pángio

➛Xenurolébias

Myliobatifórmes

= afgeleid van Myliobatis.

Orde van roggen uit de klasse van de ➛Chondrichthyes, afkomstig uit Midden- en Zuid-Amerika.

Kraakbeenvissen met een extreem breed, nagenoeg cirkel- of ruitvormig lichaam, van boven zeer sterk afgeplat. Zwemmen gaat met golfbewegingen van de brede 'vleugels'. Als alle kraakbeenvissen ontbreekt een zwemblaas, en leven de dieren permanent op of nabij de bodem. De ogen steken als kralen uit de bovenkant van het lichaam, waardoor de dieren ingegraven bovengronds toch zicht hebben. De pupil wordt gevormd door een oogflapje dat zwelt bij toenemend licht. Schuin achter het oog bevindt zich een luchtgat als alternatieve methode voor zuurstofinname. Deze is van belang als de rog zich heeft ingegraven om een prooi af te wachten, waardoor de bek geen toegang tot vers water heeft. Deze is breed en bevindt zich aan de buikzijde, evenals twee rijen van vijf kieuwspleten. De smalle, in doorsnee ronde staart heeft meestal twee rugvinnen en één of meer gifstekels, een staart ontbreekt soms.

Van de 12 families hieronder bevat één uitsluitend zoetwaterroggen, de ➛Potamotrygonidae.