Lekkage

Een lekkend aquarium komt weinig voor bij gekitte volglazen bakken, maar uitgesloten is het niet. Alleen als het lek zich vrij hoog op een zijnaad bevindt is een snelle reparatie mogelijk.

Voor alle duidelijkheid: van buitenaf bijkitten is zinloos. De waterdruk perst zich domweg een nieuw gat door de nog vloeibare kit. Repareren heeft alleen zin aan de binnenkant.

Dat betekent dat voor een reparatie geen druk op het lek mag staan en dat de waterstand (ruim) onder het lek moet komen. Lekt de bak bij de bodemnaad, dan zal het aquarium leeg moeten. Kantelen is in zo'n geval géén optie: om voor de vissen nog wat zwemruimte te regelen zal de bak minimaal een hoek van 30° moeten maken, waardoor de bodem, of erger, stenen, zullen gaan schuiven. De beoogde tijdwinst wordt door de nadelen teniet gedaan.

Is de te repareren kitnaad in het aquarium eenmaal droog, steek dan ruim rondom het lek een deel van de zichtbare kit weg, maar probeer niet de kit tússen de ruiten te verwijderen. Een scherpe beitel werkt hierbij beter dan een mes. Belangrijk is een zo glad mogelijk snijvlak over te houden, vermijd een rommelige restant als gevolg van herhaaldelijk 'nog even dát bijsnijden'. Maak met aceton de kit rondom de snede schoon.

Breng vervolgens een nieuwe laag voor aquaria geschikte ➛siliconenkit aan en houdt deze liefst wat dikker dan de oude. Verse kit hecht over het algemeen goed op oude, mits goed schoon. Doet het dat niet meer, dan zit er niets anders op dan het aquarium geheel uit elkaar te halen en opnieuw te ➛bouwen.

Vul het aquarium een dag na het aanbrengen van de kitlaag met kleine hoeveelheden water tot blijkt dat het lek is gedicht. Dat is beter te zien door aan de buitenkant tegen het lek met plakband een niet al te licht of donker gekleurd papiertje te plakken.

Leliélla

➛Rineloricaria

Lémna

= naar een griekse benaming.

Eendenkroos, kroos

Klein geslacht van waterplanten met 10 soorten uit de familie van de ➛Araceae.

Kleine drijfplanten met een rond of ovaal blad van maximaal vijf mm grootte en slechts één wortel, anders dan de ➛Spirodela-soorten. Het puntkroos is hierop de enige uitzondering. De planten vermeerderen zich snel middels zijblaadjes die na verloop losbreken en zelfstandig verder groeien. Zo kunnen ze zich, zeker met voldoende voeding, explosief vermeerderen, waarbij ze voor ondergedoken planten maar weinig licht overlaten. Een teveel aan voedingsstoffen wordt zo snel teruggebracht. Een teveel aan blaadjes laat zich eenvoudig terugbrengen, volledig verwijderen is daarentegen een lastiger klusje. Soorten komen voor in langzaam stromend en stilstaand water in zowel de (sub)tropen als in gematigde gebieden. Kroos bevat veel vitamine C en wordt door sommige vissen graag gegeten.

mínor

Linnaeus 1753

Klein kroos

Deze plant heeft een ➛kosmopolitische verspreiding. Zeer algemeen in Nederland.

Kleine, frisgroene, onregelmatig ovale blaadjes met een stompe punt en soms een lichte bolling. Meestal niet meer dan drie bij elkaar. De enkele wortel wordt ongeveer twee mm lang.

Hoogte tot 5 mm, breedte tot 4 mm.

Een redelijke hoeveelheid licht is de enige vereiste. Dit plantje groeit onder vrijwel alle omstandigheden en verbruikt flinke hoeveelheden voedingsstoffen, wat met explosieve groei wordt beloond. Zeer geschikt in de strijd tegen ➛algen.

Temperatuur: 20 tot 28° C

pH: 6-8   dH: 0-30   fH: 0-53   ppm: 0-500