Mangrove
manipurensis
Mangrovemanipurensis
Benaming voor zowel het type boom als het daardoor gevormde bos. Tropische en subtropische begroeiing langs kustgebied en rivierdelta's.
Mangrovebomen staan deels onder het afwisselend vrijwel zoete of zeer brakke water, afhankelijk van het getij. Dit getij is een voorwaarde voor dit type bos, evenals een beperkte golfslag. Deze omstandigheden doen zich vooral voor rond de evenaar wereldwijd, langs de kusten van Midden-Amerika en de Cariben, delen van zowel oost- als westkust van Afrika en in Azië van de westkust van India, Zuid-Oost Azië, Sumatra, Borneo, met Australië als meest oostelijke punt.
De bomen hebben drie groeivormen met bovengrondse wortels om aan voldoende zuurstof te komen in de moerassige bodem: luchtwortels die vanuit de stam met een boog naar beneden groeien, waarna soms de hoofdwortel afsterft; vanuit de bodem groeiende 'schoorstenen'; en een tussenvorm, waarbij vanuit de bodem delen van de wortel boogvormig boven bodem en water uitsteken. De bovengrondse wortels dragen zogeheten lenticellen, afsluitbare openingen die bij andere bomen voornamelijk op de stam voorkomen. Ook beschikken de bomen over het vermogen zout uit te filteren en af te scheiden, bijvoorbeeld via de bladeren.
De biodiversiteit in dit type bos is groot, door de bescherming die het geeft aan zowel kust als dier- en plantsoorten. Mangrove vormt een kraamkamer voor veel vogels, vissen, krabben en schaaldieren.
Sinds de jaren '80 is tot 50% van het mangrovebos wereldwijd verdwenen. De grootste bedreiging is de kweek van ➛garnalen voor de levensmiddelenindustrie en de aquariumhandel, vooral in Azië.
Uit Azië afkomstig ➛hout van mangrovebomen, die in door zee overspoelde kustgebieden groeien. Grove stukken van stammen of grote takken, of wortels zonder takken.
Ondanks het gewicht is ➛inwateren van dit type hout noodzakelijk. Hoewel dit hardhout is is het toch betrekkelijk zacht en daarom ook zeer geschikt voor hout etende meervallen van bijvoorbeeld het geslacht ➛Panaque. Kleurt het aquariumwater sterk, maar wordt minder op termijn. Dit is met een geregelde ➛waterwissel te beperken. Een wattige ➛bacterielaag in het begin is vrij gebruikelijk. Spijtig is wel dat veel stukken twee gezaagde kanten hebben.
