Elektronisch instrument om de ➛geleidbaarheid mee te ➛meten.
Technisch gezien is de geleidbaarheidsmeter een eenvoudig apparaat: het meet de weerstand van water met twee elektroden die op een vaste afstand van elkaar staan.
Zuiver - ➛gedestilleerd - water geleidt niet en geeft 0 µS/cm. Zodra er echter een stof, meestal een zout, in oplost, komt de geleidbaarheid op gang. Meer van dit soort onzuiverheden verhogen de geleidbaarheid. Zo varieert kraanwater in Nederland tussen de 300 en 600 µS/cm. Water uit de Zuid-Amerikaanse Rio Negro schommelt tussen de 6 en 9 µS/cm, wat vergelijkbaar is met ➛demiwater!
Een geleidbaarheidsmeter geeft daarmee alleen een globaal beeld van de waterkwaliteit, zonder verdere specificatie. Voor enkele toepassingen is dat echter voldoende, bijvoorbeeld bij het ➛ontharden van water.
Deze meters hoeven in principe niet te worden nageijkt, en worden voor aquariumdoeleinden vrijwel altijd op de juiste temperatuur van 25 ° gebruikt. Ze zijn echter wel gevoelig voor een veranderende temperatuur: als deze stijgt, zal volgens de meter ook de geleidbaarheid stijgen, al zijn de meeste meters voorzien van temperatuurcompensatie.
Dankzij de eenvoud is een betrouwbare meter voor een gering bedrag verkrijgbaar.
➛Carnegiella strigata
➛Gratiola officinalis