Detrituswormen

Verzamelterm voor ➛detrivore ➛wormen, alle uit de stam van de ➛Annelida of ringwormen. Binnen die stam komen vele, niet zeer verwante dieren voor die hoofdzakelijk van ➛detritus leven. Bekende voorbeelden zijn ➛regenwormen, ➛enchytreeën, ➛tubifex en een grote groep dunne, kleine, witte, soms bruine wormen tot enkele centimeters lengte, die zich in vrijwel ieder aquarium bevinden.

Over het algemeen wordt alleen die laatste groep met detrituswormen aangeduid. Deze wormen bevinden zich voornamelijk in de bodem, waar ze zichtbaar worden bij het optillen van stenen, hout of andere grotere voorwerpen. Soms zijn ze 's ochtends op een ruit te zien. Hun lengte varieert, al naar gelang de soort. Ze zijn van ➛platwormen te onderscheiden door het ontbreken van een duidelijk verbrede kop en hun voortbeweging door strekken en samentrekken. Platwormen glijden als ➛slakken voort.

Een detrituswormenvrij aquarium is, net als met ➛algen en ➛bacteriën, een illusie. In tegenstelling tot wat op internet veel wordt beweerd, zijn deze wormen onschadelijk en vormen geen probleem. Ze zijn in het ergste geval een indicator voor een teveel aan ➛organisch afval, meestal als gevolg van te veel ➛voeren, dat wél en probleem is. Feitelijk vormen ze, net als slakken, ➛garnalen en genoemde bacteriën, de afvalverwerking van het aquarium en zijn daarom bijzonder nuttig. Daarbij vormen ze een eiwitrijk hapje voor de gelukkige vis die er één te pakken krijgt. Daarmee vervullen ze dezelfde rol als regenwormen in een grasveld.

Maar zodra het aantal explodeert, wordt het tijd voor ➛onderhoud, en waarschijnlijk een spaarzamer voederbeleid. Begin met het schoonmaken van het ➛filter. Doe vervolgens gedurende enkele weken wat vaker een ➛waterwissel, en maak daarbij vooral gebruik van een ➛hevelklok. Hevel zoveel mogelijk van de fijne, bruine laag uit de grindbodem. Ga hiermee door tot het aantal wormen weer tot een acceptabel aantal is gedaald.

Detrivoor

Dier dat zich grotendeels of geheel voedt met ➛detritus en wat daartussen leeft. Ook bekend als saprofaag.