Terrárium

Droge tegenhanger van het ➛aquarium, meestal bedoeld voor reptielen, (vogel)spinnen, ➛krabben en ➛insecten. Een nat gedeelte ontbreekt of is klein.

Terrassen

Manier van ➛inrichten om hoogteverschil in de aquariumbodem aan te brengen. Dit geeft een gevoel van diepte in het aquarium en doorbreekt de anders nogal eentonige grindvlakte. Zeker voor grotere aquaria aan te raden. Een bijkomend voordeel is dat vuil zich doorgaans op het laagste punt verzamelt: praktisch bij het schoonhouden. Ook sterk wortelende ➛moerasplanten kunnen de extra bodemdiepte waarderen.

Zonder voorzieningen vlakt de grindbodem van het aquarium door waterbeweging en activiteit van dieren vrij snel uit. Het aanbrengen van een helling in de bodem wordt daardoor uiteindelijk nooit een succes, tenzij deze geregeld wordt hersteld.

De enige duurzame optie is de aanleg van verhoogde terrassen. Daarbij wordt met decoratiemateriaal als hout of stenen, meestal in combinatie met een achter- of zijruit, een afgesloten vak gemaakt dat vervolgens met grind wordt gevuld. Belangrijk is dat de randen ervan grinddicht op de ruiten, dus ook de bodem, aansluiten. Is dit niet het geval dan zal een terras geleidelijk 'leeglopen'. In de handel zijn voor dit doel kant en klare terrasranden verkrijgbaar. Spijtig is dat de meeste van deze producten nogal onnatuurlijk aandoen.

Een punt van aandacht is dat de randen door de druk van het inwendige grind kunnen gaan schuiven en het terras alsnog instort, zeker als er activiteit op het terras plaatsvindt, zoals planten in de bodem zetten. Met enkele dotjes siliconenkit vastzetten kan dit voorkomen, of het plaatsen van glas of kunststof steunen tussen de rand en de ruit waarnaar de rand toe wil schuiven.

Territorium

Gebied dat als eigendom wordt verdedigd. Dikwijls door individuele dieren, maar ook, als onderdeel van de ➛broedvoorzorg, door paren, in dat laatste geval met als doel nakomelingen veilig groot te brengen. In beide gevallen is er een opvallend centraal punt waar de verdediging zich rond concentreert, meestal een schuilplaats, maar een kuil of steen is ook gangbaar.

Territoriumvorming komt vooral voor onder ➛solitair levende dieren, die deze hun hele leven bewonen of, eens verjaagd daaruit, een nieuw vormen. Andere soorten die in groepsverband leven, zonderen zich uitsluitend voor de balts af om een territorium te vormen. Dit is doorgaans niet met een schuilplaats, al komt dat bij sommige ➛cichliden ook voor.

De verdediging van het territorium is erop gericht de schuilplaats of de jongen veilig te stellen en beperkt zich tot het verjagen van indringers. De grenzen van het territorium worden evenals het centrum bepaald door enkele opvallende punten of voorwerpen. De verdediging bestaat doorgaans uit imponeren met tot scheurens toe gespreide vinnen en, vooral bij cichliden, typerende tekening. Dit wordt feller als de indringer herhaaldelijk terugkeert of pogingen doet de territoriumeigenaar te verjagen. Dit kan gebeuren als eigenaren van aangrenzende, mogelijk zeer kleine, territoria herhaaldelijk de grens overschrijden, of als de beperkingen van een aquarium de dieren geen andere keus laten. Felle stoten of - bij cichliden - 'bekkentrekken' zijn dan het gedrag. Dit kost dieren veel energie. In het extreme geval kan dit tot de dood van één van beide dieren leiden, al geldt dit alleen voor de zeer agressieve soorten.

Territoriumgedrag beperkt zich doorgaans tot soortgenoten. Andersoortige vissen worden doorgaans toleranter behandeld, tenzij levensstijl en lichaamsvorm- of kleur overeenkomt, bijvoorbeeld tussen twee territoriumvormende soorten cichliden. Ook paarlustige soortgenoten worden toegelaten, waar onwillige partners worden verjaagd.