De volledige naam is 'omgekeerd osmoseapparaat'. Onthardingssysteem waarbij door druk tegen de richting van ➛osmose in water wordt gefilterd. Een half doorlatend osmosemembraan wordt in slangvorm gebruikt en met enkele voorfilters aan de waterleiding gekoppeld. Water stroomt door de membraanslang en bij genoeg druk wordt water door de membraan geperst. De opbrengst is ➛demiwater, in dit geval ook wel osmosewater genoemd, gezuiverd van zo'n 95 tot 99% van de stoffen in het leidingwater.
De membraan is het duurste onderdeel van het apparaat en vrij kwetsbaar. Vanaf het in gebruik nemen is het zaak dat deze nat blijft. Voor verdere bescherming zijn een fijnstof en ➛actief kool voorfilter toegevoegd. De fijnstof voorfilter houdt vaste deeltjes in het leidingwater tegen. Het actieve kool is met name bedoeld tegen gechloreerd leidingwater: chloor is erg schadelijk voor de membraan. Beide kunnen het best in ieder geval jaarlijks worden vervangen, afhankelijk van het gebruik.
Tijdens gebruik worden de uitgefilterde stoffen met het afvalwater afgevoerd zodat de membraan niet verstopt raakt. Bij duurdere modellen kan de verhouding tussen osmose- en afvalwater worden geregeld met een instelbare drukbegrenzer. Met het opvoeren van het aandeel osmosewater neemt het aandeel afvalwater af, maar de belasting op de membraan toe.
Alles bij elkaar kost een liter osmosewater 3 tot 6 liter leidingwater. Dit forse watergebruik is dan ook het belangrijkste nadeel van dit type apparaat. Een voordeel is de vrij lage prijs ervan. Een duurder apparaat is bij veel gebruik echter voordeliger door de gebruikte voorfilters. Deze zijn bij duurdere modellen met goedkoper verkrijgbaar filtermateriaal na te vullen, terwijl voor de budgetmodellen moeilijker verkrijgbare en dure kant-en-klare wegwerpfilters nodig zijn. Een nieuw apparaat is dan al gauw goedkoper.