Heríchthys

Geslacht van cichliden met ruim 10 soorten uit de familie van de ➛Cichlidae.

Forse Midden-Amerikaanse vissen met een hoog ovaalrond lichaam, die, zoals de naam al aangeeft, sterk gelijken op soorten uit het geslacht ➛Heros. Net als deze vielen veel soorten voorheen onder het verwante geslacht ➛Cichlasoma. De meeste soorten komen uit centraal Mexico.

Lichaam zijdelings sterk samengedrukt, maar nog steeds stevig. Tijdens de paai ontwikkelen mannen een bult op het voorhoofd, met een inwaartse knik in de nek tot gevolg. De vrij grote kop krijgt daardoor iets puntigs. Als bij veel cichliden het geval is de rugvin lang en tweedelig, evenals de veel kortere aarsvin. Staart afgerond driehoekig tot waaiervormig. De weinig puntige buikvinnen staan onder de waaiervormige borstvinnen. Alle soorten zijn deels tot geheel overdekt met kleine metaalglanzende blauwwitte vlekjes.

De verzorging is voor cichliden niet al te moeilijk, maar de inrichting krijgt onvermijdelijk een aantal aanpassingen: de dieren verplaatsen naar eigen inzicht delen van de bodem. Neem om die reden niet al te scherp grind. Is beplanting gewenst, dan bij voorkeur robuuste soorten, geplaatst in potten, eventueel met stenen of hout verankerd. ➛Hechtplanten zijn ook een optie. Gebruik van flinke stukken hout draagt bij aan een natuurlijk beeld. Weinig agressieve dieren, die goed met andere soorten zijn te combineren, mits niet te klein of onrustig. In de paartijd kan de onverdraagzaamheid echter hoog oplopen, reden om deze vissen als paar te houden. Een harem of medebewoners vragen om flink wat extra ruimte.

Alleseters. Als voedsel is ➛dierlijk voedsel, aangevuld met een deel ➛plantaardig, geschikt. Naast levend en diepvriesvoer wordt ook droogvoer gegeten.

Kweken is in de regel niet moeilijk, wel is daarvoor een goed kweekkoppel van belang. Om daartoe te komen kan het best een groep van zes of meer jonge dieren worden gekocht, waarbuit zo'n koppel kan ontstaan. Zet voor de kweek het koppel apart: tijdens de paai worden de dieren sterk territoriaal. Daarbij verkleuren sommige soorten spectaculair. Ook onderling kan de sfeer ruw worden, soms keren de dieren zich tegen elkaar. Houdt rekening met eventueel apart zetten van beide of ze met een ruit van elkaar te scheiden. Is de kweek eenmaal op gang dan is de broedzorg voorbeeldig. Meerdere honderden eieren worden op een vlakke steen afgezet, waarbij om beurten man en vrouw afwisselen voor afzetten en bevruchten. Na 2 tot 3 dagen komen de eieren uit, jongen zwemmen na 4 tot 5 dagen vrij en kunnen met Artemia formaat ➛jongbroedvoer worden gevoerd. Eventueel aanwezige algen zijn ook welkom.

bártoni

Endemisch in een klein gebied in de Mexicaanse staat San Luis Potosi , in de meren Laguna Media Luna en Laguna Anteojitos, in het stroomgebied van de Rio Verde, Midden-Mexico.

Vorm als bij het geslacht omschreven. Bek relatief diep ingesneden in vergelijking met andere soorten. Kleur blauwig tot gelig lichtgrijs, met een goudgele gloed vanaf de wang achterwaarts oplopend tot op de staartwortel. Over het midden een brede, onduidelijke band van zwarte vlekjes. Vinnen aan de buikzijde met een donkere rand. Vrouwen kleiner en zonder voorhoofdsbult. Tijdens de paai en de broedzorg verkleurt het goudgele gebied in een wolk van zwarte vlekjes, die de onderste helft vrijwel zwart kleuren. De bovenste helft kleurt bleekblauw, soms wat gelig.

Lengte ♀ tot 13 cm, ♂ tot 20 cm.

Verzorging, gedrag en kweek als omschreven bij het geslacht. Tot 400 eieren die na 3 dagen uitkomen. De jongen zwemmen nog eens 4 tot 5 dagen later vrij.

Geschikt voor aquaria vanaf 300 liter.

Temperatuur: 24 tot 32° C

pH: 7-9   dH: 12-30   fH: 21-53   ppm: 200-500

De soort is bedreigd en gaat achteruit. Beperk de aankoop tot nakweek.